مدیریت محیط امنیتی و افق منطقه گرایی در سارک

Authors

  • حسین نوروزی استادیار روابط بین‌الملل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
  • نسرین مصفا دانشیار روابط بین‌الملل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
Abstract:

«اتحادیة جنوب آسیا برای همکاری منطقه‌ای» سارک، در سال 1985، برای گسترش همکاری میان کشورهای جنوب آسیا تأسیس شد. سارک فارغ از فضای جنگ سرد، بر مبنای ملاحظات فنی و اقتصادی، مستقل، و خودجوش به وجود آمد، اما رونقی در همکاری و همبستگی آ‌‌ن‌ها پدیدار نشده است. در پاسخ به این سؤال که علی‌رغم برنامه‌های مختلف توسعه و گسترش سارک (1985-2014)، چه علل و شرایطی در تطویل ضعف و عدم پویایی آن دخیل بوده‌اند؟ در این مقاله، به تبیین این فرضیه می‌پردازیم که دگرگونی نظام امنیتی منطقة در جنوب آسیا از 1990 بیشترین تأثیر را در رخوت و عدم تعمیق منطقه‌گرایی در سارک داشته است. پویش‌های ملی ناهمساز کشورهای منطقه پس از جنگ سرد، الحاق افغانستان به سارک (از 2007) و رویکرد قدرت‌های بزرگ به منطقه، عقلانیت و عملکرد این سازمان را تحت‌الشعاع خود قرار داده است؛ به‌طوری‌که کشورهای منطقه توانایی مدیریت محیط امنیتی خود را نداشته‌اند و تعمیق منطقه‌گرایی نیز آیندة روشنی ندارد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

پیمان سارک و تأثیر آن بر منطقه گرایی

چکیده سازمان همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا، سارک، از جمله سازمان‌های منطقه‌ای می‌باشد که در سال 1985 توسط هشت کشور هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو، بوتان و افغانستان، با هدف همکاری‌های هرچه بیشتر اقتصادی و سیاسی به منظور سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی، تبدیل منطقه جنوب آسیا به یک قطب اقتصادی و استفاده از تمامی امکانات بالقوه منطقه جهت تسریع در برنامه‌های اجتماعی و توسعه کشاورزی، رسیدن...

full text

پیمان سارک و تأثیر آن بر منطقه گرایی

چکیده سازمان همکاری های منطقه ای جنوب آسیا، سارک، از جمله سازمان های منطقه ای می باشد که در سال 1985 توسط هشت کشور هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو، بوتان و افغانستان، با هدف همکاری های هرچه بیشتر اقتصادی و سیاسی به منظور سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی، تبدیل منطقه جنوب آسیا به یک قطب اقتصادی و استفاده از تمامی امکانات بالقوه منطقه جهت تسریع در برنامه های اجتماعی و توسعه کشاورزی، رسیدن...

full text

پیمان سارک و تأثیر آن بر منطقه گرایی

سازمان همکاری های منطقه ای جنوب آسیا، سارک، از جمله سازمان های منطقه ای می باشد که در سال 1985 توسط هشت کشور هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو، بوتان و افغانستان، با هدف همکاری های هرچه بیشتر اقتصادی و سیاسی به منظور سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی، تبدیل منطقه جنوب آسیا به یک قطب اقتصادی و استفاده از تمامی امکانات بالقوه منطقه جهت تسریع در برنامه های اجتماعی و توسعه کشاورزی، رسیدن به تف...

سازمان همکاری منطقه ای آسیای جنوبی (سارک) و نقش آن در توسعه همکاریهای منطقه ای

سازمان همکاری منطقه ای جنوب آسیا (سارک) بزرگترین سازمان منطقه ای با جمعیتی نزدیک به یک میلیارد و پانصد میلیون نفر می باشد که با هدف ایجاد همکاریهای ا قتصادی میان کشورهای عضو به وجود آمده و ایران نیز در سال 2007 به عنوان عضو ناظر به عضویت آن پذیرفته شده است

full text

سیاستگذاری امنیتی ناتو در مدیریت بحران های منطقه ای

سیاستگذاری راهبردی پیمان های امنیتی همواره در حال تغییر و دگرگونی است. ساختار نظام بین الملل و چگونگی آرایش بازیگران در سیاست جهانی نقش موثری در سازوکارهای کنش راهبردی قدرت های بزرگ داشته است. با توجه به چنین نشانه هایی می توان بر این موضوع تاکید داشت که پیمان آتلانتیک شمالی در سال های بعد از جنگ سرد از یکسو تلاش داشته تا طیف گسترده ای از بازیگران را با اهداف امنیتی خود هماهنگ کند و از سوی دیگر...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 44  issue 3

pages  625- 642

publication date 2014-09-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023